يكي از مسائل كاربردي فقه، مسئله وجوب يا عدم وجوب نماز و روزه هاي قضاي
مادر پس ازمرگ برعهده ي ول ّي (بزرگترين فرزند پسر) ميباشد. طبق بررسي هاي صورت
گرفته توسط مؤلف در متون فقهي نظير آثار شهيدين اول و ثاني، محققين اول و ثاني، علامه
حلي و شيخ طوسي به صورت تفصيلي به اين مطلب پرداخته نشده است و در اين مقاله سعي
بر اين است كه تمامي ادله و مستندات اين بحث مورد بررسي قرار گيرد. پيش فرض ما اين
است كه طبق روايات وارده، نماز و روزه ي قضاي مرد پس از مرگ بر عهده ي ول ِّي او
ميباشد. هدف اين پژوهش، پرسش به اين سوال مهم است كه آيا علاوه بر پدر، نماز و روزه
هاي قضاي مادر نيز بر گردن ول ّي واجب است يا خير؟ در اين راستا پس از بيان نظريه ي
گروه اول (قائلين به الحاق زن به مرد در حكم مذكور) و گروه دوم (قائلين به عدم الحاق زن
به مرد در حكم مذكور) مستندات و ادله هر گروه بررسي و به اشكال هاي وارده پاسخ داده
شد.