بغی به معنای خروج بر نظام اسلامی ست اعم از اینکه معصوم(ع) حاکمِ آن نظام باشد یا جانشینِ جامع الشرایطِ معصوم یعنی فقیه. مجازات باغی با توجه به تصریح روایات و به تَبَع، قانون مجازات اسلامی در ماده ۲۸۷ بدون هیچ ابهامی اعدام است لکن تشخیص مصداقیِ باغی در برخی مواقع مانند زمان شورش‌های اتفاق افتاده در کشوراسلامی ایران کاری بس دشواربرای قضات دادگستری ست که دراین باره نیازمند یک مستمسک قوی برای دادرس هستیم تا با تمسک به آن، بتواند در روند دادرسی عادلانه نسبت به متهم، اعمالِ حکم نماید. مقاله حاضر، در وهله اول درصدد تبیین روشنِ مفهوم بغی است و دروهله دوم، بررسی این جرمِ مذکور درروایات و قانون را تبیین می‌کند. روش مقاله تبیینی و تحلیلی ست و سعی کامل شده تا این مسأله به روشنی از منابع اسلامی اخذ و به منصه ظهور گذاشته شود