عناصری مشترک جهت استخراج احکام از مواد خاص برای قابلیت تطبیق پیدا کردن، وجود دارند که نیاز به شناخته شدن دارند. یکی از آن عناصر مشترک، حجیت ظهور است. دلیل آن، ارتکازات ذهنی و عرفی است که این دلیل باید با نگاهی متفاوت بررسی گردد. ارتکازات ذهنی در ظهورسازی ادله، نقشی مهم ایفا می‌کنند. ضرورت و اهمیت بحث از این ارتکازات، زمانی مشخص می‌شود که درکتب اصولی به ارتکازات ذهنی کمترتوجه شده است اما درحل مسائل نوپیدا، معاصرین از فقهای معظم شیعه به ارتکازات ذهنی استناد می‌کنند. بنابراین شایسته است. با نگرشی تحلیلی وتوصیفی مباحث ظهورسازی ارتکازات و سیره پیگیری شود. در نتیجه ارتکاز به معنای رسوخ شدید در ذهن برای فهم ادله، ارزش واعتباری فراوان داشته و جایگاهی ویژه برای فهم دارد. این نوشتار به دنبال بررسی نقش و اعتبار ارتکازات ذهنی است.