در متون دینی و اخلاقی حقیقت صبر را داری اقسامی دانسته اند که از جمله آن ها صبر بر معصیت است. صبر بر معصیت معنایش آن است که وقتی انسان در موقعیت گناه قرار می گیرد، در برابر هواهای نفسانی و خواهش های نفس اماره و دعوت به لذت و کامیابی از گناه صبر کند و خود را در پرتو تقوا نگه دارد، تا به دام گناه نیفتد. چنین صبری دارای آثار روحی و معنوی است که مانند پاداش های اخروی، تضعیف گرایش های نفسی و تقویت گرایش های فطری، و این نوشتار قصد دارد مقوله صبر برمعصیت و آثار آن را بر اساس روش توصیفی، تحلیلی پیگیری نماید.