زندگي انسان همواره در طول تاريخ، به نوعي با حيوانات مرتبط بوده است. اسلام درباره حقوق حيوانات
بسيار حساس بوده و حقوقي براي حيوانات مشخص كرده است. در دنياي امروز، زندگي و نگهداري برخي
حيوانات را در كنار انسان، رايج شده است. اسلام نيز، به حفظ و نگهداري برخي از حيوانات توصيه كرده است؛
مثل: كبوتر، خروس، بلبل و…. اما از نگهداري برخي از حيوانات نهي شده است. سگ از جمله حيواناتي است كه
در اين گروه قرار گرفته و از نگهداري آن در كنار خود، پرهيز داده شده است. جامعة غربي، به دليل نداشتن
كانون خانواده مناسب و از بين رفتن روابط عاطفي، رو به نگهداري سگ و ارتباط گيري با آن آورده است. اين
پژوهش با روش توصيفي-تحليلي بدين نتيجه دست يافته است كه نگهداري سگ، داراي مضرات فردي و
اجتماعي بسياري است كه جامعة غرب اين آثار مضر را تجربه كرده است. در سالهاي اخير، اين فرهنگ غلط
در جامعة اسلامي نيز رواج پيدا كرده است كه دين گريزي،كم شدن روابط انسانها، تهاجم فرهنگي دشمنان،
تقليد از فرهنگ غرب و مد گرايي را ميتوان از علل رواج آن نام بردكه موجب خطرات بسياري بر جامعة اسلامي
است؛ خطراتي از قبيل: شيوع بيماري، كم شدن جمعيت، انحرافات جنسي، اسراف و اتلاف وقت.در اسلام با اينكه
بر اين حيوان ارزش بسياري گذاشته شده و حقوق بسياري نيز دارد ولي ورود آن به حيطه زندگي انسان را به دليل
مفاسدش، محدود كرده است. روايات مربوط به سگ در چهار مبنا آمده است كه بيانگر همة جوانب اين حيوان
است.