وحي در اسلام از جايگاه ويژه برخوردار بوده و اساس ومحوراصلي آموزه هاي ديني ومنبع همه معارف
وحي است.هيچ مسأله در اسلام جايگاه وعظمت وحي را ندارد. بنابراين وحي در فرهنگ اسلامي مفهومي اساسي
است. اكنون اين پرسش مطرح است چه ديدگاههايي درباره وحي وجود دارد؟ حقيت وحي چيست؟ وآيا الفاظ
وكلمات قرآن همچون محتوا و معاني آن از سوي خداوند وحي شده و پيامبر هيچ گونه نقش و دخالتي درآن
نداشته يا اينكه پديده اي بشري و ساخته خود پيامبر است و به اصطلاح قالبهايي است كه پيامبر تجربه باطني
خود رابه وسيله آنها تعبير كرده است؟ اين مقاله با هدف پاسخگويي به اين سوالات انجام شده است و قصد دارد
تا به اين سوال پاسخ دهد كه آيا الفاظ و كلمات قرآن همچنين مانند محتواي آن وحياني است يا اينكه ساخته
پيامبر است. در اين مقاله با روش گردآوري اطلاعات كتابخانهاي و پردازش توصيفي و تحليلي به اين موضوع
پرداخته شده و آنرا از ديدگاه دو تا از مفسرين بزرگ شيعه مورد بررسي قرار داده است. باتوجه به آيات قرآن
كه مي فرمايد: هيچ كس نميتواند تغييري در آيات قرآن بدهد، به اين نتيجه ميرسيم كه الفاظ قرآن هم همانند
محتواي آن از طرف خداوند بوده وپيامبر و هيچ بشر ديگري در اين باره دخالتي نداشتند.