رشد و شکوفایی جوامع بشری بر پایه تربیت نهاده شده است. به هر مقدار که افراد جامعه از تربیت صحیح بر خوردار باشند، به همان اندازه از رشد و بالندگی بهره مند خواهند شد. آنقدر که یک جامعه در رسیدن به کمال و تعالی به ادب و تربیت نیاز دارد، به ثروت و منابع مالی نیازمند نیست. این تربیت از درون خانه و در کانون خانواده آغاز میگردد و شخصیت افراد از همانجا شروع به شکل گیری میکند. در خانوادههایی که دارای تربیت الهی هستند، فرزندانی مؤدب به آداب الهی تربیت شده و موجب خیر و برکت آن خانواده و جامعه خود میشوند و نام و یادشان به خیر و خوبی در خاطرهها باقی میماند. لذا بایستی بکوشیم تا فرزندانمان را بر اساس آموزههای دینی و اسلامی تربیت کنیم و هر آنچه که برای رسیدن به آن نیاز هست بیاموزیم و آنچه را که مخرب و مضر است هشدار داده و از آن دوری گزینیم چرا که از وظایف مهم پدران و مادران و مربیان در تربیت فرزندان، رفتار خوب و شایسته و آموزههای آنان است. لذا باید با تمام وجود برای تربیت فرزندی نیکو و طیب تلاش کرد.